• Stichting Greencrowd adviseert crowdfunders een verantwoord deel van het vermogen in te leggen. Ook raden wij aan uw vermogen over verschillende leningen te spreiden.

Week 37: alles komt samen

10-09-2015 '} {seo_descr}

Heb je dat weleens? Zo’n dag dat je denkt: “Ongelofelijk, alles komt samen op één dag.” Ik had gisteren  zo’n dag.

Eergisteren heb ik het rapport “Naar een toekomstbestendig energiesysteem voor Nederland” van TNO zitten lezen. Heel kort samengevat, en ik hoop niet dat dit te kort door de bocht is, stelt TNO dat op basis van de Nationale Energieverkenning 2014 in 2030 49% - 53% van de in Nederland opgewekte elektriciteit afkomstig is van hernieuwbare bronnen en dat de stabiliteit van het net in gevaar komt wanneer de overheid nu geen maatregelen neemt.

TNO komt in haar rapport met vijf aanbevelingen

  • Aanpassing ontwerp energiemarkt;
  • Dynamische modellering van flexibiliteit;
  • Portfolio-analyse van flexibiliteitsbronnen;
  • Flexibiliteit krijgt een economische waarde; en
  • Praktijkexperimenten en living labs zijn.

De aanbevelingen an sich zijn open deuren en een uitnodiging richting opdrachtgever om TNO een opdracht voor een vervolgonderzoek te geven, maar het rapport is absoluut het lezen waard. Het geeft de lezer die minder bekend is met de elektriciteitsmarkt een goed inzicht.

Dezelfde avond heb ik een Request for Proposal (RFP) gelezen waarin verzocht wordt een oplossing te leveren voor netstabiliteit. De oplossing moet komen door op micro- (lees: wijk) niveau te kunnen balanceren met gas, elektriciteit, warmte en koude door vraag en productie beter op elkaar af te stemmen. De RFP was energiegestuurd; het gaat in de uitvraag om de energetische balans terwijl het economische aspect (de economische waarde van flexibiliteit zoals TNO dit noemt) niet in de scope is meegenomen. Toevallig was dit nu juist wel het onderdeel waarvoor ik was uitgenodigd om mee te denken over het uit te brengen Proposal omdat het energetisch belang strijdig kan zijn met het economisch belang van het micro-grid. Het lezen van het RFP gaf mij echter heel veel voldoening en vertrouwen omdat het enerzijds perfect het toekomstbeeld van de Nederlandse energievoorziening schetst en anderzijds duidelijk maakt dat serieuze partijen hier al echt mee bezig zijn.

’s Ochtends voor mijn meeting over het RFP, las ik in het AD dat er een ontwikkelaar van zonnevelden is die 1.200 MW zonne-energie gaat realiseren in Nederland. Dit gebeurt wanneer alle 35 gemeenten waarmee hij in gesprek is daadwerkelijk met hem in zee gaan. Het zijn parken van gemiddeld 27,5 hectare grond met gemiddeld 100.000 panelen per park. In totaal gaat het dus om bijna 1.000 hectare grond waarop 3,5 miljoen zonnepanelen komen.

Nog dezelfde dag werd bekend gemaakt dat RWE een definitieve vergunning heeft gekregen voor haar kolencentrale van 1.600 MW in Eemshaven die sinds juli dit jaar al draait.

We zijn in Nederland dus lekker bezig. Aan de ene kant worden er rapporten geschreven die insinueren dat we over 15 jaar problemen krijgen wanneer er niet wordt aangegrepen terwijl er aan de andere kant allang wordt nagedacht én wordt gewerkt aan oplossingen. Tegelijkertijd zetten we een 1.600 MW zwaar gesubsidieerde kolencentrale aan én gaan we 1.200 MW zwaar gesubsidieerde zonnevelden bouwen. Dit terwijl de elektriciteitsvraag in Nederland dalende is én de elektriciteitsprijzen al sinds de zomer van 2008 dalende zijn.

De verwachting is ook niet dat de elektriciteitsprijzen de komende jaren gaan stijgen. Sterker nog: op de ICEENDEX noteert 2016 € 37,84, 2017 noteert € 35,86 en 2018 noteert € 35,65 per MWh.

De elektriciteitsprijzen gaan dus alleen maar verder omlaag.

De uitdaging zit voor Nederland  niet alleen in het beter afstemmen van vraag en aanbod of het grootschalig ontwikkelen van opslagcapaciteit met accu's of Power-to-Gas.

De uitdaging zit vooral in het corrigeren van de desastreuze gelijktijdige stimulering van zowel fossiele- als duurzame energie-opwek. Wanneer Nederland hierop geen maatregelen neemt, zullen op de lange termijn beiden verlieslatende activiteiten zijn en stoten we uiteindelijk alleen maar meer en meer CO2 uit. Alleen de aanbieders van flexibiliteit zullen dan nog winstgevend kunnen opereren.



Terug naar overzicht